Het boek begint eigenlijk middenin het verhaal. Al snel kom je erachter waarom Eliza en Krekel in het havenstadje zijn en waarom ze weggelopen zijn van huis. Tijdens het lezen wordt steeds meer duidelijk. Heel mooi wordt de situatie van vader omschreven. Hij wil zijn jongste kind niet zien, want bij zijn geboorte is zijn vrouw doodgegaan. Als vader dan eindelijk weer een beetje gezelligheid in huis wil halen, blijkt het een nieuwe moeder te zijn. De broers van Eliza, Elliot, Oliver, Joshua, James en Billy zijn hier niet zo blij mee. Hun stiefmoeder is niet hun moeder. Dan zegt de stiefmoeder dat de broers zijn verdronken op zee. Dat gelooft Eliza niet en ze gaat op zoek naar haar broers. Eliza neemt haar kleine broertje, Krekel, mee op haar zoektocht.

Uiteindelijk eindig je waar het verhaal mee is begonnen: in het havenstadje, op zoek naar een boot om op weg te gaan naar de Witte Kliffen, want daar zouden de 5 broers zijn. Het verhaal is goed opgebouwd,
waardoor het makkelijk leest en het spannend blijft. Krekel is onderverdeeld in 7 delen. Elke deel is weer verdeeld in hoofdstukken. In de hoofdstukken wordt veel verteld over de personen die voorkomen in het verhaal. Daarnaast lees je het verhaal steeds vanuit de ogen van een andere persoon.

De 5 broers van Eliza geven gedurende het verhaal ook steeds commentaar op wat Eliza doet of zegt.
Eliza heeft steeds een soort dialoog met de jongens. Het beeld van Jezus in de kamer van juf Amalia heeft steeds gesprekken met de juf. Krekel praat met het beeld van de engel in het huis van zijn vader, omdat hij denkt dat het zijn moeder is. In het boek is deze tekst steeds schuingedrukt.  Deze tweegesprekken maken het verhaal grappig en ook weer prettig om te lezen.